تاریخچه قایقرانی در ایران

. در 50 سال قبل نيز اولين باشگاه بادباني تحت عنوان ً يات كلاب ً در آبادان راه اندازي شد و همينطور در شركت نفت جنوب ايران نيز سابقه ديرينه تري وجود دارد كه جنبه تفريحي براي كاركنان انگليسي شركت ملي نفت سابق را داشته است. در اوايل دهه 40 هجري شمسي چند قايق از نوع K-1 و K-2 (كاياك يكنفره و كاياك دونفره) از انگلستان به ايران وارد شد و در درياچه سدامير كبير ( سد كرج ) كه بر روي رودخانه كرج و در فاصله 75 كيلومتري شمال غرب تهران احداث شده بود به آب انداخته شد و بدين ترتيب اولين پايگاه قايقراني زير نظر سازمان تربيت بدني و تفريحات سالم ايران بوجود آمد . جنس قايقهاي اوليه ايران از چوب با پوشش برزنتي و وزن آنها بالاي 20 كيلو براي يكنفره و 24 كيلو براي 2 نفره بود. قايقهاي كاياك يكنفره كه امروزه در سال 2003 مورد استفاده قرار مي گيرند تا وزن حدود 9 كيلوگرم كاهش وزن يافته است.
از سال 1342 اولين فعاليت رسمي قايقراني ايران شروع شد و مديريت آن را يك افسر ارشد نيروي دريايي عهده دار شد . از سال 1344 سرهنگ امامي افسر نيروي زميني و به مدت 3 سال رياست آنرا عهده دار شد . و از سال 1345 تحت عنوان ً فدراسيون قايقراني و اسكي روي آب ً عنوان رسمي يافت . از سال 1347 مهندس حسن امامي برادر سرهنگ ياد شده رياست فدراسيون را عهده دار شد و نامبرده تا سال 1356 در اين سمت باقي ماند .حسن امامي مسابقات داخلي قايقراني در مسافتهاي متعدد سالانه تشكيل مي داد. وي شخصاً به اسكي روي آب علاقمند بود و امور قايقراني به عهده دبيرفعال او رضا افضلي بود. پايگاه اسكي روي آب در تابستان درياچه سد كرج و در زمستان و پائيز بر روي درياچه سد دز (خوزستان) فعال بود. فعاليت قايقراني نيز در سد اميركبير ( سد كرج ) و بعد ها در تالاب انزلي امكان پذير شد و نيروي هاي نظامي دريايي ، هوايي و زميني نيز پايگاههاي قايقراني خود را به ترتيب بركناره درياچه سد امير كبير بنا نهادند و مسابقات سالانه اي ترتيب مي دادند.
در سال 1358 فدراسيون قايقراني بفدراسيون ورزشهاي آبي شنا و شيرجه و واترپولو ادغام شد
در سال 1362 علي قلمسياه و در زمان رياست مهندس داودي شمسي در سازمان تربيت بدني به رياست فدراسيون قايقراني و اسكي روي آب برگزيده شد و تا تابستان 82 در اين سمت باقي ماند.

جايگاه قايقراني ايران در آسيا:

مسابقات قايقراني قهرماني آسيا بنا به پيشنهاد رئيس فدراسيون قايقراني ايران در كنگره سالانهICF (فدراسيون بين المللي قايقراني )كه در سال 1983 در صوفيه بلغارستان تشكيل يافته بود، مطرح و تصويب شد و از سال 1985 اولين بار مسابقات در كشور ژاپن ( در شهر كوبه ) و با حضور 7 كشور آسيايي برگزار شد و افراد تيم ايران از مقام ششم بالاتر نرفتند . دومين دوره بازيها در سال 1987 در كشور چين برگزار شد و نتيجه براي تيم ايران مشابه سال قبل بود از سومين دوره به بعد ( اندونزي ) تيم ايران به مدال طلاي قهرماني در رشته كاياك- تورينگ دست يافت . و در سال 1997 در كشور كره جنوبي اين مسابقات به 2 مدال طلا و 2 مدال نقره و 1 مدال برنز در رشته هاي تورينگ مردان و بعد از 10 سال از حضور در اين مسابقات اولين برنز تاريخ زمان قايقراني خود در رشته كاياك سرعت 200 متر دست يافت . در سال 1999 به هنگام برگزاري هشتمين دوره مسابقات قايقراني قهرماني آسيا (چين) پس از 12 سال تيم ايران نه تنها براي اولين بار به مدالهاي طلايي رشته كاياك دست پيدا كرد بلكه در اين مسابقات با كسب 5 مدال طلا و 5 مدال نقره و 1 برنز و با اختلاف يك مدال طلا كمتر از كشور ميزبان ( 6 طلا و 3 نقره ) به مقام نائب قهرماني آسيا دست يافت . براي اطلاعات بيشتر در مورد نتايج بدست ْآمده در بازيهاي آسيايي به وب سايت رسمي كنفدراسيون قايقراني آسيا مراجعه فرماييد.
از سال 1362 تاكنون به ترتيب آقايان جمشيد فتحي (66-62)، فريدون بهرامي (75-66) و ناصر طالبي (81-75) دبيري فدراسيون قايقراني را عهده دار بوده اند ، در حال حاضر آقاي مهندس احمد دنيامالي رئيس فدراسيون ، كاپيتان حسن تيمورتاش دبير فدراسيون قايقراني و اسكي روي آب مي باشند.
قايقراني ايران در حال حاضر در زمينه كاياك يك تا 4 نفره و در رشته هاي كانادايي ( كانو) و آبهاي خروشان و كانوپولو و در استانهاي بوشهر ، هرمزگان ، خوزستان ، اصفهان ، مازندران ، گيلان ، تهران ، كردستان ، اردبيل ، آذر بايجان غربي و گلستان و ... نيز فعاليت دارد .
مركز آموزش و تمرينات تيم قايقراني آبهاي خروشان و اسلالوم جمهوري اسلامي ايران بين شهرهاي منجيل و رودبار بر روي رودخانه ( سپيدرود) فعال است . تيم ملي آبهاي خروشان در اولين حضور بين المللي خود در MAY 1998 (كومينگ /چين) بر روي رودخانه زيباي شيفنيگ با كسب يك مدال برنز بعد از كشور فرانسه و انگليس به مقام سوم تيمي دست يافت و مقامهاي بعدي را تيمهاي ژاپن ، چين ، آلمان، امريكا، هنگ كنگ ، چين تايپه و ماگائو و …… بدست آوردند ودومين حضور بين المللي در سال 1999 با كسب يك مدال طلا و يك مدال بزنز به مقام قهرماني اين دوره از مسابقات دست يافت .و نهايتادر نهمين دوره مسابقات قهرماني آسيا2002 در رشته آبهاي خروشان كه بر روي رودخانه كرج برگزار گرديد تيم ملي كشور موفق به كسب 2 مدال طلا و 3 مدال نقره و 3 مدال برنز گرديد .
تيم هاي كانوپولوي جمهوري اسلامي ايران نيز آينده درخشاني در پيش دارند . ورزش كانوپولو كه تركيبي از هندبال و واترپولو است در محيطي به ابعاد 6/33 متر در 5/17 متر و با دو گروه رقيب 5 نفره (هر تيم 3 نفر رزرو دارد) با قايقهاي ويژه و در 2 وقت 10 دقيقه اي انجام مي گيرد و مقررات خاص خود را دارد.تيم ملي كانوپولو جمهوري اسلامي ايران با سه حضور در مسابقات قهرماني 1993 ژاپن و 1995 چين و 1999 چين بترتيب به مقامهاي پنجم و چهارم و نهايتاً به مقام سوم آسيا دست يافت.در سال 2002 نهمين دوره مسابقات قهرماني آسيا كه براي اولين بار در ايران – تهران در ارديبهشت ماه 1381(2001 ) در درياچه آزادي برگزار گرديد تيم ملي كشورمان موفق به كسب مدالهاي طلا در برخي از رشته هاي كاياك شد و در اين مسابقات با 10 مدال طلا ، 11 مدال نقره و 9 برنز به مقام نائب قهرماني آسيا دست يافت .تيم ملي كانوپولو كشورمان نيز در اين دوره از مسابقات به مقام نايب قهرماني دست يافت . در سال 2003 در كشور تايوان تيم ملي كانوپولو مردان موفق به كسب مدال برنز و تيمهاي ملي آبهاي آرام در هندوستان در رده بزرگسالان و جوانان در قسمت زنان و مردان موفق به كسب 12 مدال طلا ، 12 مدال نقره و
3 مدال برنز و كسب مقام نايب قهرماني نايل آمدند.
در سال 2005 مسابقات قهرماني آسيا در رشته هاي قايقراني در كشور مالزي برگزار گرديد كه تيمهاي ملي آبهاي آرام موفق به كسب 7 مدال طلا و 7مدال نقره و 10مدال برنز گرديدند و تيم كانوپولو مردان سوم آسيا و يتم ملي بانوان براي اولين بار در آسيا موفق به كسب سكوي برتر و مقام قهرماني گرديد.
در بازیهای آسیایی دوحه قطر در سال 2006 نيز برای اولین بار کسب مدال نقره در کایاک دو نفره 1000 متر توسط قهرمانان کشورمان رضا رئیسی ( بوشهر ) و عباس صیادی ( گیلان ) حاصل شد.
نگاه به آينده:
قايقراني در ايران به سرعت روبه گسترش است. بررسي تصميمات اجرايي فدراسيون در جلسات هقتگي هيات رئيسه مورد نقد و بررسي قرار مي گيرد. اعضاي هيات رئيسه فدراسيون درحال حاضر متشکل از افرادي است که در حوزه هاي علمي و مديريتي ورزشي كشور داراي سابقه کار مي باشند و تركيب آن نسبت به موارد مشابه درخور تعمق و تحسين است.